بررسی ارزشیابی عملکرد انگیزشی سرپرستاران از دیدگاه خود و پرستاران بیمارستان های آموزشی اراک

چکیده: مقدمه: ایجاد انگیزه در کارکنان یکی از وظایف اولیه مدیران است. انگیزه کارکنان همواره برای مدیران به عنوان چالش تلقی می شود. اگر بتوان انگیزه پرسنل را افزایش داد، رضایت شغلی و در نتیجه بهره وری نیروی انسانی افزایش یافته و نهایتا با بهبود رضایت مددجویان همراه خواهد. این پژوهش با هدف بررسی نحوه عملکرد انگیزشی سرپرستاران از دیدگاه خود و پرستاران تحت سرپرستی در بیمارستان های آموزشی اراک می باشد. روش کار: این مطالعه مقطعی- تحلیلی است. تمامی سرپرستاران و پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اراک به روش سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش نامه روا و پایا بود. داده ها با نرم افزار آماری spss:16  و با استفاده از آمارهای توصیفی و استنباطی نظیر آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و آنوا تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره عملکرد انگیزشی سرپرستاران از دیدگاه پرستاران 01/1±33/3 و از دیدگاه سرپرستاران 37/0±31/4 بود. نتایج نشان داد که بین درک سرپرستاران و پرستاران نسبت به وضعیت عملکرد انگیزشی سرپرستاران تفاوت معنی داری وجود داشت (001/0>p). نتیجه گیری: با توجه به وجود ارتباط بین دو دیدگاه و وجود فاصله وضعیت موجود عملکرد انگیزشی تا وضعیت مطلوب؛ بدین منظور تلاش و توجه هرچه بیشتر مدیران به توانمند سازی خود در بهبود و ارتقای کیفیت اجرای فرآیند انگیزشی پرستاران پیشنهاد می شود.